Prudnik i Głuchołazy po drodze do Kotliny Kłodzkiej

 

Ratusz w Prudniku

Nie zajrzeliśmy do Głogówka, chociaż jego panorama w październikowym słońcu przyciągała uwagę. Układ urbanistyczny miasteczek Opolszczyzny i Dolnego Śląska mijanych po drodze do Kłodzka wskazuje na wspólne pochodzenie i wspólna historię, podczas której ścierały się wpływy czeskie, austrowęgierskie, w czasie wojny trzydziestoletniej szwedzkie, a po niej niemieckie i pruskie. Piastowie śląscy wcześnie zaczęli tracić związki z państwowością polską.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stanęliśmy na chwilę w Prudniku. Było ciepło. Samochód po postoju na rynku zagrzał się niczym sauna. Pochodziliśmy po betonozie wokół ratusza, stanęliśmy obok obelisku wystawionego ku czci pomarłych na dżumę w 1625 roku. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Potem zanurzyliśmy się staromiejską uliczkę która doprowadziła do najstarszej wieży obronnej nazywanej – nie wiedzieć czemu – Wokiem. Ku czci – prawdopodobnie – Woka z Rożemberka, budowniczego pierwszego kamiennego zamku na ziemiach między siedzibami Opolan i Gołęszyców. Gołęszyce budowali grody otoczone wałami ziemnymi wzmacnianymi konstrukcjami z drewna. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wieża Woka z Rożemberku

 

Podobno w okolicach Prudnika znaleziono najstarsze ślady pobytu myśliwych z epoki średniego paleolitu, reprezentantów kultury aszelskiej (od sposobu ciosania kamiennych narzędzi wyniesionego z Afryki). Dowodziłoby to penetracji terenów Śląska co najmniej 100 tysięcy lat wcześniej między kolejnymi zlodowaceniami.

 

 

 

 

 

 

 

 

W Głuchołazach byłem na początku lat siedemdziesiątych. To było jedyne uzdrowisko w ówczesnym województwie opolskim. Potem nawet nie przejeżdżałem po drodze do Kłodzka. Były za bardzo z boku. Jeżdżąc z Gliwic do Kłodzka, trzymałem się trasy przez Złoty Stok, albo przez Otmuchów, Nysę. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Strażnik miejski

Myśliciel

 

Zatrzymaliśmy się na nieopodal rynku pod Wieżą Bramy Górnej, by zrobić krótki obchód po starówce. Byłem zaskoczony układem urbanistycznym. Wcześniej poznałem tylko park zdrojowy z kompleksem otwartych basenów. Na rynku dotkniętym betonozą zachowano ku naszemu zdumieniu trawniki i drzewa. Dzięki nim zdjęcia zabytkowych kościołów, kamieniczek, pręgierza okazały się ciekawsze. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kamieniczki

Pod pręgierzem

Św. Wawrzyniec

 

Podobno były tu kopalnie złota. Głuchołazy założono w 1225 roku na prawie flamandzkim. Kościół św. Wawrzyńca istnieje od 1285 roku. W historii odnotowano palenie przez husytów i rycerzy rozbójników. Głuchołazy stały się łupem króla Prus po wojnach z Habsburgami... Można by tak długo. Jak w przypadku każdego śląskiego miasta.

 

Panorama Głuchołaz

Dąb w punkcie widokowym nad Głuchołazami

Po kawie i lodach pod Wieżą Wysokiej Bramy ruszyliśmy do Nysy.